3D printers, net als alle 2D printers, hebben een speciaal soort “inkt” nodig om objecten te kunnen printen. Terwijl het echte inkt is in de cardridges voor papierprinters, is het voor 3D printers materaal als plastic, metaal en keramiek. Dit artikel evalueert de verschillende types materialen die gebruikt worden bij 3D printing, met een speciale aandacht voor plastics vanwege het gebruik in vele typen thuisprinters.
3D printers hebben uiteenlopende mogelijkheden om te produceren met metalen; sommigen kunnen printen met roestvrij staal en anderen weer alleen met koper. Zoals hierboven al is beschreven, is printen met metalen alles behalve gebruikelijk voor hobbyïsten; de hiervoor geschikte printers zijn gewoonlijk groter en stoffiger dan printers die met plastics werken. Ter verduidelijking, de methoden die worden gebruikt bij het printen van metalen verschillen wezenlijk met die van plastic printen; de meest gebruikte methodes zijn Selective Laser Sintering (SLS) en Laser Engineered Net Shaping (LENS®).
Ten eerste moet worden opgemerkt dat thuisprinters over het algemeen gebruik maken van Fused Deposition Modeling waarbij de printkop kan bewegen langs een X en Y as en het printbed alleen langs de Z as beweegt. Voor thuisprinters kunnen we de materialen verdelen in twee categoriën: het hoofdmateriaal en de ondersteunende materialen. Als een algemene regel heeft de printer twee printkoppen nodig in plaats van een om het hoofdmateriaal en het ondersteunende materiaal tegelijkertijd te kunnen verwerken. Anders zou het ondersteunende deel van het object vanuit hetzelfde hoofdmateriaal worden geprint.